Złamanie typu Collesa jest typem złamania dystalnej, czyli dalszej nasady kości promieniowej. Jest to najczęstszy typ złamania w obrębie nasady dalszej tej kości. Cechą charakterystyczną jest wygięcie ku górze i grzbietowe przemieszczenie dalszego odłamu kości promieniowej. Do złamania typu Collesa dochodzi najczęściej w wyniku upadku na wyprostowaną kończynę przy zgięciu grzbietowym w stawie promieniowo-nadgarstkowym i jednoczesnym ustawieniu przedramienia w pozycji nawróconej. Dzięki zastosowaniu spersonalizowanego podejścia do leczenia tego typu urazu, pacjenci korzystający z ortez firmy Mediprintic szybciej mogą powrócić do pełni zdrowia. Złamanie zostało opisane po raz pierwszy już w 1814 r. przez Abrahama Collesa.
Przyczyny złamania Collesa
Opisane urazy dotykają najczęściej kobiet w okresie menopauzalnym. Do czynników ryzyka możemy zakwalifikować schorzenia układowe, które mogą być pośrednią przyczyną złamania. Ogromne znaczenie ma współwystępowanie osteoporozy. Mechanizmem, podczas którego najczęściej dochodzi do złamania Collesa, jest potknięcie. W dalszej kolejności dochodzi do szybkiej próby obrony przed upadkiem poprzez wyciągnięcie przed siebie wyprostowanej kończyny górnej.
Jakie są objawy złamania Collesa?
Wśród objawów, jakie mogą towarzyszyć pacjentom, którzy doznali złamania typu Collesa, możemy wyróżnić:
- bardzo mocny ból nadgarstka, narastający podczas wykonywania dodatkowych ruchów kończyną górną,
- możliwość ubytku czucia,
- masywny obrzęk,
- ograniczona ruchomość w stawie promieniowo-nadgarstkowym,
- tkliwość podczas badania przedmiotowego,
- możliwe pojawienie się deformacji – tzw. widelec,
- zaczerwienienie oraz ucieplenie w okolicy złamania.
U pacjentów ze złamaniem Collesa może dochodzić do uszkodzeń okolicznych naczyń krwionośnych oraz nerwów.
Innowacyjne leczenie urazów przedramienia
Liczne objawy wpływające na pogorszenie komfortu życia pacjenta były mobilizacją, aby stworzyć rozwiązanie, które zminimalizuje wszystkie dolegliwości w okresie leczenia i ułatwi rehabilitację. Szybki proces rehabilitacji jest możliwy dzięki zastosowaniu spersonalizowanej ortezy 3D, stworzonej przez zespół Mediprintic. Poprzez zastosowany skaner 3D, pacjent ma wykonywany dokładny skan przedramienia. Pozwala to na niemal idealny dobór ortezy, co minimalizuje ryzyko ponownego przemieszczenia odłamów kostnych. Dzięki temu, leczenie urazów przedramienia jest znacznie mniej uciążliwe dla pacjenta.
Diagnostyka złamań typu Collesa
Elementem rozpoczynającym proces diagnostyczny w złamaniu dalszej nasady kości promieniowej jest wywiad z pacjentem. Pozwala to lekarzowi ustalić, w jaki sposób doszło do urazu oraz wstępnie sklasyfikować jego rodzaj. Standardem diagnostycznym jest badanie RTG. Dzięki zastosowaniu diagnostyki obrazowej można zweryfikować czy doszło do złamania Collesa z przemieszczeniem, czy też nie. Nastawienie odłamów kostnych wykonuje się w znieczuleniu.
Autorski nastawiacz Mediprintic pozwala na szybkie oraz komfortowe nastawienie odłamów kostnych oraz ciągłą stabilizację aż do czasu założenia ortezy 3D. W chwili obecnej standardem leczenia jest wykorzystanie klasycznego opatrunku gipsowego, który swoją długością sięga aż do stawu łokciowego.
Leczenie urazów
W złamaniach typu Collesa bez przemieszczenia lekarze stosują unieruchomienie w postaci opatrunku gipsowego lub też szyny przedramienia na okres około 8 tygodni. W wielu przypadkach już po 3 tygodniach podejmowana jest decyzja o skróceniu opatrunku gipsowego do wysokości przedramienia, co pozwala wdrożyć częściową rehabilitację. Pacjenci stosujący ortezy 3D znacznie wcześniej mogą rozpocząć proces rehabilitacji. Przełoży się to bezpośrednio na szybszy powrót do zdrowia.
W sytuacji, gdy po złamaniu Collesa doszło do przemieszczenia wielu odłamów (tzw. wieloodłamowe niestabilne uszkodzenie struktury kości), konieczne jest wdrożenie leczenia operacyjnego. Do zespolenia wykorzystuje się druty Kirschnera. Operacja pozwala na stabilizację odłamów kostnych poprzez wykonanie zabiegu metodą de almy lub Hughstnoe’a. Następnie koniecznością jest umieszczenie przedramienia w ortezie. Druty Kirschnera usuwa się po upływie 21 dni. Do 6 tygodni utrzymuje się unieruchomienie za pomocą ortezy.
Rehabilitacja złamań typu Collesa
Rehabilitacja złamania typu Collesa skupia się na odzyskaniu pełnej ruchomości, siły mięśniowej oraz funkcjonalności kończyny górnej. Wykorzystujemy w tym celu techniki terapii manualnej oraz techniki rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Dzięki temu możemy przywrócić właściwe ułożenie oraz pełen zakres ruchomości pomiędzy strukturami kostnymi nadgarstka oraz stawu promieniowo-nadgarstkowego.
Ćwiczenia wykorzystywane w rehabilitacji opierają się na zjawiskach mobilizacji oraz trakcji. Pacjent po wcześniejszym instruktażu może wykonywać samodzielne ćwiczenia izometryczne w domu.
Przykładem może być ćwiczenie, w którym układamy rękę pourazową płasko na stole w pozycji fizjologicznej. Następnie chwytamy ręką zdrową w okolicy kłębika palca małego. Zewnętrzną krawędzią naciskamy w bok, generując napięcie izometryczne i utrzymując zdrową ręką właściwe położenie przez okres kilku sekund. Możemy to ćwiczenie powtórzyć 5–6 razy i w odpowiedni sposób wykorzystać dla każdego ruchu, który jest możliwy w stawie promieniowo–nadgarstkowym.
Orteza 3D doskonale sprawdza się podczas rehabilitacji i w codziennych czynnościach. Jest lekka, wytrzymała i umożliwia pacjentom wygodę oraz normalne funkcjonowanie w okresie leczenia.
